Marcus Zuerius van Boxhorn

Marcus Zuerius van Boxhorn
	;
Biografía
Nacemento	28 de agosto de 1612 ; Bergen op Zoom, Países Baixos
Morte	3 de outubro de 1653 (41 anos); Leiden, Países Baixos
Educación	Universidade de Leiden
Actividade
Ocupación	lingüista, profesor universitario
Empregador	Universidade de Leiden, Dutch ordinary professor (en) . Q65588662 (1648–1653) ; Universidade de Leiden, Dutch ordinary professor (en) . Q65588662 (1640–) ; Universidade de Leiden, Dutch extraordinary professor (en) . Q65588662 (1633–) ; Universidade de Leiden, lecturer (en) . Q65588662 (1632–1633) ; Universidade de Leiden
Profesores	Daniel Heinsius
Descrito pola fonte	Allgemeine Deutsche Biographie (pt) ; Biblioteca dixital BEIC; Obálky knih,

Marcus Zuerius van Boxhorn, nado en Bergen op Zoom o 28 de agosto de 1612 e finado o 3 de outubro de 1653 en Leiden, foi un erudito neerlandés. Profesor en Leiden, descubriu a similitude entre linguas indoeuropeas, que supuxo que proviñan dunha lingua primitiva que denominou 'escítica' (Scytisch en neerlandés).

Traxectoria

Malia que as linguas que orixinariamente emparentou non foron máis que o neerlandés, o grego, o latín, o persa e o alemán, posteriormente, e tras a realización de moitas táboas comparativas de palabras, rematou por lles engadir tamén linguas eslavas, célticas e bálticas. Porén, non incluíu o hebreo, cousa que mostra a bondade da hipótese.

Orixe da hipótese escítica

Ara de Nehalennia en Domburg (prancha 7 n° 15a de L. J. F. Janssen, *De Romeinsche Beelden en Gedenksteenen van Zeeland*, Leiden, 1845).

Desde os anos 1630 Boxhorn interésase nas relacións existentes entre as linguas indoeuropeas. Tras a descuberta de similitudes entre persa e neerlandés, descuberta popularizada por Juste Lipse en 1602, a universidade de Leiden convertérase nun centro importante de reflexión sobre os parentescos e as orixes das linguas. Boxhorn publica así unha longa carta erudita titulada Des mots perses enregistrées par Quinte Curce et de leur parenté avec des termes germaniques^[1]. Foi o descubrimento en 1645, en Domburg no litoral de Zelandia, de estelas romanas provenientes do santuario de Nehalennia, deusa celto-xermánica, o que parece que desencadeou a hipótese de Boxhorn. Intentou interpretar este nome por medio dunha raíz común a varias linguas europeas e de aí tirou a hipótese dunha orixe común, hipótese que explicou nunha disertación en flamengo en 1647^[2]. Unha investigación deste tipo inscribíase na busca dunha lingua nai para a humanidade , busca marcada polo mito da Torre de Babel. Pero a idea dun xénese das linguas a partir do hebreo, corrente ata o Renacemento, entrara en crise e apareceron outros modelos, que ás veces mesmo poñían en cuestión a idea dunha orixe única.

Notas

↑ Daniel Droixhe, Souvenirs de Babel. La reconstruction de l'histoire des langues de la Renaissance aux Lumières (en liña), Bruxelas, ARLLFB, p. 59
↑ Daniel Droixhe, "Les conceptions du changement et de la parenté des langues européennes au XVIIe et XVIIIe siècles", Ménage[1] Arquivado 07 de outubro de 2008 en Wayback Machine.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Biografía na Biblioteca dixital da literatura neerlandesa (en neerlandés)
Explicación descuberta na Universidade de Leiden Arquivado 20 de setembro de 2005 en Wayback Machine. (en neerlandés)

Outros artigos

William Jones

[1] Daniel Droixhe, Souvenirs de Babel. La reconstruction de l'histoire des langues de la Renaissance aux Lumières (en liña), Bruxelas, ARLLFB, p. 59

[ref-1-2] Daniel Droixhe, "Les conceptions du changement et de la parenté des langues européennes au XVIIe et XVIIIe siècles", Ménage[1] Arquivado 07 de outubro de 2008 en Wayback Machine.

[1]

[2]